Een indrukwekkende en zo nu en dan persoonlijke toespraak houden voor ruim zes miljoen toeschouwers. Ik geef het je te doen. Onze Koning deed het. Op een lege Dam, op 4 mei 2020.

Maak jij je wel eens zenuwachtig wanneer je openlijk moet spreken voor publiek? Niet voor zes miljoen mensen, natuurlijk… Maar ook praten tegen 1 tot 3 personen kan al intimiderend zijn. Bijvoorbeeld als je je scriptie mag verdedigen voor een examen of je punt mag toelichten aan de directie. Of in een zaaltje met 20 collega’s.. net dicht genoeg bij om ze allemaal naar jou te zien kijken. En stel je een volle conferentiezaal voor met meer dan 100 mensen.

Situaties, waarbij je je druk kunt maken over het feit dat niet iedereen je verhaal positief zal waarderen. Dat klopt vaak ook. Je doet het nooit voor iedereen goed. Je kunt niet aan ieders verwachtingen voldoen. Dáárom sta je daar ook niet. Je staat er omdat je iets te vertellen hebt, wat mogelijk interessant is voor je toeschouwers. En die ene, ongeïnteresseerd ogende persoon, die zo te zien het liefst vroegtijdig de zaal verlaat, die is waarschijnlijk met hele andere dingen in zijn/haar hoofd bezig. Probleempjes thuis, een oproep van de baas, iets wat zich buiten jouw focusgebied afspeelt. Neem het niet persoonlijk.

Hier deel ik een paar tips vanuit mijn eigen ervaringen. En als het jou niet interesseert? Hey, no worries! Ik denk dan aan punt 3:

  1. Vertel jouw eigen verhaal en niet dat van een ander. Daarmee breng je overtuiging.
  2. Zorg dat je achter de inhoud staat en denk af en toe even terug aan het moment dat je dat briljante inzicht, die uitslag uit het onderzoek, of zelfs die oude wijn in nieuwe zakken.. het maakt niet uit: denk terug aan het moment dat je tot dit ontdekte. Daar ga je van stralen.
  3. Praat in gedachten tegen 1 persoon. Kijk ondertussen wel iedereen aan. Maar vertel het verhaal aan degene waarvan je weet, dat die jou vol vertrouwen, aandachtig en kalm aanhoort. Dan maakt het niet uit of er 5, 20 of meer dan 100 mensen meeluisteren.
  4. Ga niet uit van negativiteit. Als je gaat nadenken over de commentaren waarmee voor- en tegenstanders op bijvoorbeeld sociale media met elkaar discussiëren, zou je kunnen gaan twijfelen. Niet doen. Niemand zit in die zaal om jou onderuit te halen. De houding achter die meningen gaat uit van de eigen ego en is niet tegen jou gekeerd.
  5. Bereid je niet té zwaar voor. Er is een kans op overconcentratie of een black out. Als je punt 1 t/m 4 in gedachten houd, kun je op jezelf vertrouwen. Laat ruimte voor een spontaan opgekomen gedachte, een stilte, een overdenking. Als je die ontspanning hebt, vul je ter plekke het verhaal altijd wel verder in.

Heb jij andere tips? Deel ze vooral als reactie op deze blog. Hopelijk is er in ieder geval een lezer mee geholpen. Dan is deze blog geslaagd. Misschien nog niet nu, bewust, op dit moment? Maar als je tot hier hebt doorgelezen, weet ik zeker dat deze tips een veilig plekje in jouw onderbewustzijn hebben gekregen. Voor het moment dat jij het nodig hebt.

Dus, vertel je een verhaal? Wees jezelf. Juist de echtheid, het persoonlijke, is wat mensen zich herinneren. Nu.. en later.